Dbać o siebie. Jakże to trudne.

System, w którym wzrastaliśmy i który nieustannie nas otacza, nauczył nas wiele, na pewno jak ciężko pracować, jednak nie nauczył nas jak o siebie dbać. 

Im intensywniej żyjemy, tym więcej przestrzeni potrzebujemy na mądrą regenerację, na zrównoważenie swoich zasobów. Dziś jako kobieta świadoma, kobieta biznesu, mama, trener mentalny i coach z psychologicznym wykształceniem wyższym, jako priorytet we współpracy z moimi klientami, swoim otoczeniem i sobą samą stawiam na dobrostan, dbałość o siebie, o swoje ciało, o swoje zdrowie psychicznie. 

Realnie produktywni jesteśmy, gdy utrzymujemy się w równowadze. 

Warto o tym pamiętać nie tylko w światowy dzień zdrowia psychicznego, myśl jak ważne jest zdrowie psychiczne powinno nam przyświecać każdego dnia. Badania potwierdzają, że większość chorób, bo aż ponad 95% to choroby psychosomatyczne, czyli te które zaczynają się w naszym umyśle i oddziaływują na nasze ciało. Brak umiejętności dostrzeżenia a nade wszystko poczucia w ciele jakie sygnały wysyła nam ciało, doprowadza często do poważnych stanów chorobowych. W efekcie wydajemy mnóstwo pieniędzy na leczenie, biegamy od lekarza do lekarza poszukując rozwiązania, które ma ukoić bądź zaleczyć powstały stan. Jednakże ile to byłoby prostsze gdybyśmy w tym codziennym pędzie znajdowali czas na świadome życie i regularne dbanie o stan naszej psychiki, ilość dostarczanych bodźców, stan naszych emocji i ciała. 

Ciało wyczerpane zwalnia, czujemy w sobie wyczerpanie, wypalenie, depresję, która spowalnia wszystkie procesy w organiźmie, chcąc utrzymać je przy życiu. Przemęczenie, przebodźcowanie, brak regeneracji prowadzi do apatii, która stopniowo wycofuje z aktywnego i szczęśliwego życia.

Niby łatwe a wciąż trudne by to regularnie stosować bo doba wydaje się nieustannie zbyt krótka. 

Kilka wskazówek pewnie dla większości nas znane, jednak czy aby stosowane? Tylko to co regularnie stosowane przynosi efekty. Sama przez bieg i wciąż niezaspokojone potrzeby moje bądź moich bliskich, moje zobowiązania zawodowe zapominałam niegdyś co jest priorytetym by móc zdrowo funkcjonować i dawać z siebie prawdziwą wartość innym.

Zdrowie psychiczne to więcej niż umysł to też ciało i duch.

Ciało wymaga ciągłych aktywności, ruchu, spacerów, rozciągania. Ciało potrzebuje wysypiania się i regularnego snu. Do utrzymania zdrowego ciała potrzebujemy zdrowego, nieprzetworzonego jedzenia. Ciało potrzebuje uważności, czasem wyciskania możliwości jakie ono nam daje, ale czasem odpuszczenia, wypoczynku, zadbania i prawdziwego zatroszczenia się o siebie samego. Wynagradzania się drobnymi przyjemnościami, robieniem tego co lubimy.

Mózg działa jak mięsień, by utrzymać go w zdrowej kondycji potrzebuje ruchu, potrzebuje robić rzeczy nowe, wymaga ciągłego uczenia się. Dziedzina nie ma znaczenia, ważne to wciąż się uczyć, ćwiczyć nowe umiejętności, by wymagać od siebie, w zgodzie naszym rytmem. W myśl zasady kaizen, usprawniać drobnymi krokami i konsekwentnie posuwać do przodu.  

Nasz mózg to myślenie, dlatego warto zadawać sobie pytania co o sobie myślę, czy lubię siebie samego, czy wierzę w siebie i założone cele, czy umiem siebie docenić, nawet te drobne małe sukcesy.

No i nasz duch, w końcu jesteśmy istotami duchowymi w ludzkim ciele, zatem potrzebujemy wyciszenia, kontaktu z naturą, modlitwy, medytacji, świadomego, głębokiego oddechu, wsłuchania się we własną intuicję.

Nie zapominajmy o dawcę humoru, śmiech w naturalny i szybki sposób podwyższa poziom endorfin, czyli hormonu szczęścia, zatem kabarety, komedie i dobre towarzystwo jest bezcenne i ma właściwości lecznicze. 

Dobre relacje to dobre słowo, wsparcie i akceptacja, którą każdy z nas niczym powietrza potrzebuje do zdrowego funkcjonowania, ale dobre relacje to coś więcej, to również dotyk, który podobnie jak śmiech wyrównuje braki hormonów szczęścia w naszym ciele.

To tylko część tego co warto wdrożyć we własne życie, albo dodać odpowiedniej częstotliwości i regularności. Nie każdy jest gotowy na rewolucję, to nie kuchnia z Magdą Gessler, nasze ciało, umysł i emocje wolą mentalną ewolucję. Polecam zadać sobie powyższe pytania by przyjrzeć się sobie na ile jako osoba dorosła umiem o siebie zadbać, tylko umiejąc zadbać o siebie możemy właściwie zadbać też o innych, choćby o własne dzieci, pracowników, nasze otoczenie. 

Gdy próby pracy nad sobą okazują się daremne, może stan jest zbyt zaawansowany, warto zwrócić się do osób, miejsc, które są w stanie wesprzeć powrót do równowagi. Tj z uszkodzonym autem jedziemy do mechanika czy bolącym zębem idziemy do stomatologa, sfera psychiczna wspierana jest również przez ekspertów w tym obszarze. I korzystanie z tego wsparcia to nie wstyd, jak myślano niegdyś i stworzono niesłużące nam przekonanie. Kochani to dojrzałość, do której przyszło nam dłużej dorastać, to życiowa mądrość.

Dbajcie o siebie️ ❤️☯